สาธารณรัฐนาอูรู ( นาอูรู : Repubrikin Naoero ) และ เดิมเรียกว่าเกาะก็ดีเป็นประเทศที่เป็นเกาะและmicrostateในไมโครนีเซียเป็นอนุภูมิภาคของโอเชียเนียในแปซิฟิกกลาง . เพื่อนบ้านที่ใกล้ที่สุดคือเกาะบานาบาในคิริบาสห่างไปทางตะวันออก 300 กม. (190 ไมล์) มันอยู่ไกลออกไปทางตะวันตกเฉียงเหนือของประเทศตูวาลู , 1,300 กิโลเมตร (810 ไมล์) ทางตะวันออกเฉียงเหนือของหมู่เกาะโซโลมอน ทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือของปาปัวนิวกินี , ตะวันออกเฉียงใต้ของสหพันธรัฐไมโครนีเซียและทางตอนใต้ของหมู่เกาะมาร์แชลล์ ด้วยพื้นที่เพียง 21 กม. 2 (8.1 ตารางไมล์) นาอูรูเป็นประเทศที่เล็กเป็นอันดับสามของโลกรองจากนครรัฐวาติกันและโมนาโกทำให้เป็นสาธารณรัฐที่เล็กที่สุด. นอกจากนี้ยังมีประชากร 10,670 คนที่เล็กที่สุดเป็นอันดับสองของโลกรองจากนครวาติกัน ตั้งถิ่นฐานโดยผู้คนจากไมโครนีเซียและโพลินีเซีย ค.   1,000 ปีก่อนคริสตกาลนาอูรูถูกผนวกและอ้างว่าเป็นอาณานิคมของจักรวรรดิเยอรมันในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 หลังสงครามโลกครั้งที่1

สนับสนุนบทความโดยlucaclub88

เว็บบาคาร่า

นาอูรูกลายเป็นหน่วยงานของสันนิบาตแห่งชาติที่อยู่ภายใต้การบริหารของออสเตรเลียนิวซีแลนด์และสหราชอาณาจักร ในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2นาอูรูถูกกองทัพญี่ปุ่นยึดครองและถูกข้ามผ่านโดยพันธมิตรที่รุกคืบข้ามมหาสมุทรแปซิฟิก หลังจากสงครามสิ้นสุดประเทศได้ลงนามในสหประชาชาติพิทักษ์ นาอูรูได้รับเอกราชในปี พ.ศ. 2511 และเข้าเป็นสมาชิกของประชาคมแปซิฟิก (SPC) ในปีพ. ศ. 2512 ประเทศนาอูรูเป็นฟอสเฟตหินเกาะที่มีเงินฝากที่อุดมไปด้วยใกล้พื้นผิวซึ่งได้รับอนุญาตง่ายลอกเหมืองการดำเนินงาน ทรัพยากรฟอสเฟตที่เหลืออยู่ไม่สามารถใช้ในการสกัดได้ในเชิงเศรษฐกิจ เมื่อปริมาณสำรองฟอสเฟตหมดลงและสภาพแวดล้อมของเกาะได้รับอันตรายอย่างหนักจากการขุดความไว้วางใจที่สร้างขึ้นเพื่อจัดการความมั่งคั่งของเกาะก็ลดมูลค่าลง นาอูรูกลายเป็นที่หลบภาษีและศูนย์ฟอกเงินผิดกฎหมายเพื่อหารายได้ จากปี 2001 ถึงปี 2008 และอีกครั้งจากปี 2012 มันได้รับการยอมรับความช่วยเหลือจากรัฐบาลออสเตรเลียในการแลกเปลี่ยนสำหรับโฮสติ้งศูนย์ประมวลผลในภูมิภาคนาอูรูเป็นในต่างประเทศสถานกักกันของออสเตรเลีย อันเป็นผลมาจากการพึ่งพาออสเตรเลียอย่างหนักแหล่งข่าวบางแห่งระบุว่านาอูรูเป็นประเทศลูกค้าของออสเตรเลีย รัฐอธิปไตยเป็นสมาชิกของสหประชาชาติ , หมู่เกาะแปซิฟิกฟอรั่ม , เครือจักรภพแห่งชาติและแอฟริกาแคริบเบียนและแปซิฟิกของกลุ่มสหรัฐอเมริกานาอูรูเป็นที่อาศัยของชาวไมโครนีเซียและโพลีนีเซียเป็นครั้งแรกอย่างน้อย 3,000 ปีก่อน [16]มีประเพณี 12 ชนเผ่าหรือชนเผ่าในประเทศนาอูรูซึ่งจะแสดงในดาวสิบสองแฉกบนเป็นธงของประเทศตามเนื้อผ้า Nauruans สืบเชื้อสายของพวกเขาmatrilineally ชาวฝึกเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำที่พวกเขาจับเด็กและเยาวชนibijaปลา , acclimatisedพวกเขาที่จะน้ำจืดและยกพวกเขาในBuada ลากูนให้เป็นแหล่งที่เชื่อถือได้ของอาหาร ส่วนประกอบอื่น ๆ ที่ปลูกในท้องถิ่นของอาหาร ได้แก่มะพร้าวและผลไม้ใบเตย ชื่อ "ประเทศนาอูรู" อาจเป็นผลมาจากนาอูรูคำAnáoeroซึ่งหมายถึง 'ฉันไปที่ชายหาด' ในปี 1798 จอห์นเฟียร์นกัปตันเรือเดินทะเลชาวอังกฤษบนเรือค้าขายของเขาฮันเตอร์ (300 ตัน) กลายเป็นชาวตะวันตกคนแรกที่รายงานการพบเห็นนาอูรูเรียกมันว่า "เกาะที่น่ารื่นรมย์" เนื่องจากมีรูปลักษณ์ที่สวยงาม จากอย่างน้อยปีพ. ศ. 2369 ชาวนาอูรูได้ติดต่อกับชาวยุโรปเป็นประจำในการล่าวาฬและการค้าขายทางเรือซึ่งเรียกร้องให้มีเสบียงและน้ำดื่มสด นักเดินเรือคนสุดท้ายที่เรียกในช่วงอายุของการเดินเรือมาเยือนในปี 2447  ในช่วงเวลานี้ผู้ทิ้งเรือจากยุโรปเริ่มอาศัยอยู่บนเกาะ ชาวเกาะแลกเปลี่ยนอาหารสำหรับไวน์ปาล์มที่มีแอลกอฮอล์และอาวุธปืน อาวุธปืนถูกใช้ในช่วง 10 ปีที่สงครามกลางเมืองนอร์วนเริ่มขึ้นในปี พ.ศ. 2421 หลังจากทำข้อตกลงกับบริเตนใหญ่นาอูรูถูกเยอรมนีผนวกในปี พ.ศ. 2431 และรวมเข้ากับดินแดนในอารักขาหมู่เกาะมาร์แชลของเยอรมนีเพื่อวัตถุประสงค์ในการบริหาร การมาถึงของเยอรมันยุติสงครามกลางเมืองและกษัตริย์ได้รับการสถาปนาให้เป็นผู้ปกครองเกาะ ที่เป็นที่รู้จักกันอย่างแพร่หลายมากที่สุดในจำนวนนี้คือกษัตริย์Auweyida มิชชันนารีชาวคริสต์จากหมู่เกาะกิลเบิร์ตเข้ามาในปี พ.ศ. 2431 ชาวเยอรมันที่เข้ามาตั้งถิ่นฐานเรียกเกาะนี้ว่า "นโวโด" หรือ "โอนาเวโร" ชาวเยอรมันปกครองนาอูรูมาเกือบสามทศวรรษ โรเบิร์ตแรชพ่อค้าชาวเยอรมันที่แต่งงานกับหญิงชาวนอร์วนเป็นผู้ดูแลระบบคนแรกซึ่งได้รับการแต่งตั้งในปี พ.ศ. 2433 ฟอสเฟตที่ถูกค้นพบในประเทศนาอูรูในปี 1900 โดยสำรวจแร่อัลเบิร์เอลลิสฟุลเลอร์ บริษัท แปซิฟิคฟอสเฟตเริ่มใช้ประโยชน์จากเงินสำรองในปี 2449 โดยทำข้อตกลงกับเยอรมนีส่งออกสินค้าครั้งแรกในปี 2450ในปี พ.ศ. 2457 หลังจากการระบาดของสงครามโลกครั้งที่ 1นาอูรูถูกยึดโดย ทหารออสเตรเลีย ในปีพ. ศ. 2462 มีการตกลงกันโดยฝ่ายสัมพันธมิตรและอำนาจที่เกี่ยวข้องว่าพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของอังกฤษควรเป็นผู้มีอำนาจบริหารภายใต้อาณัติของสันนิบาตแห่งชาติ. ข้อตกลงเกาะนาอูรูถูกสร้างขึ้นในปีพ. ศ. 2462 ระหว่างรัฐบาลของสหราชอาณาจักรออสเตรเลียและนิวซีแลนด์ที่จัดทำขึ้นเพื่อการบริหารเกาะและการสกัดเงินฝากฟอสเฟตโดยคณะกรรมาธิการฟอสเฟตระหว่างรัฐบาลของอังกฤษ (BPC) เงื่อนไขของสันนิบาตแห่งชาติในอาณัติถูกร่างขึ้นในปี พ.ศ. 2463  เกาะนี้ประสบกับการแพร่ระบาดของไข้หวัดใหญ่ ในปี 2463 โดยมีอัตราการเสียชีวิตร้อยละ 18 ในหมู่ชาวนาอูรู  ในปีพ. ศ. 2466 สันนิบาตแห่งชาติได้มอบอำนาจให้ออสเตรเลียเป็นผู้ดูแลผลประโยชน์เหนือนาอูรูโดยมีสหราชอาณาจักรและนิวซีแลนด์เป็นผู้ดูแลร่วม ในวันที่ 6 และ 7 ธันวาคม พ.ศ. 2483 เรือลาดตระเวนเสริมของเยอรมันKometและOrion ได้ จมเรือเสบียงห้าลำในบริเวณใกล้เคียงกับนาอูรู Kometแล้วตะพาบพื้นที่ของประเทศนาอูรูการทำเหมืองแร่ฟอสเฟตคลังเก็บน้ำมันและเท้าแขน shiploading  กองทัพอากาศสหรัฐทิ้งระเบิดทางอากาศของญี่ปุ่นที่นาอูรู พ.ศ. 2486 กองทหารญี่ปุ่นเข้ายึดครองนาอูรูเมื่อวันที่ 25 สิงหาคม พ.ศ. 2485 ญี่ปุ่นได้สร้างสนามบินซึ่งถูกทิ้งระเบิดเป็นครั้งแรกเมื่อวันที่ 25 มีนาคม พ.ศ. 2486 ป้องกันไม่ให้เสบียงอาหารบินไปยังนาอูรู ญี่ปุ่นเนรเทศชาวนาอูรู 1,200 คนไปทำงานเป็นกรรมกรในหมู่เกาะชูอุคซึ่งถูกญี่ปุ่นยึดครองด้วย ในฐานะส่วนหนึ่งของกลยุทธ์ของฝ่ายพันธมิตรในการกระโดดข้ามเกาะจากหมู่เกาะแปซิฟิกไปยังเกาะหลักของญี่ปุ่นนาอูรูถูกข้ามและปล่อยให้ "เหี่ยวเฉาบนเถาวัลย์" ประเทศนาอูรูเป็นไทในที่สุดที่ 13 กันยายน 1945 เมื่อผู้บัญชาการ Hisayaki Soeda ยอมจำนนเกาะไปยังกองทัพออสเตรเลียและกองทัพเรือออสเตรเลีย ยอมจำนนได้รับการยอมรับโดยนายพลจัตวา เจอาร์สตีเวนสันที่เป็นตัวแทนของพลโท เวอร์นอนสเตอร์ดีผู้บัญชาการของกองทัพออสเตรเลียเป็นครั้งแรกที่เรือเรือรบHMAS Diamantina  มีการเตรียมการส่งตัวกลับจาก Chuuk ชาวนาอูรู 737 คนที่รอดชีวิตจากการเป็นเชลยของญี่ปุ่นที่นั่น พวกเขาถูกส่งกลับไปยังนาอูรูโดยเรือ BPC Trienzaในเดือนมกราคม พ.ศ. 2489 ในปี 1947 เป็นผู้พิทักษ์ก่อตั้งขึ้นโดยสหประชาชาติ, ออสเตรเลีย, นิวซีแลนด์และสหราชอาณาจักรในฐานะกรรมาธิการ ภายใต้ข้อตกลงดังกล่าวสหราชอาณาจักรออสเตรเลียและนิวซีแลนด์เป็นหน่วยงานบริหารร่วมกัน ข้อตกลงเกาะนาอูรูมีไว้สำหรับผู้ดูแลระบบคนแรกที่ได้รับการแต่งตั้งจากออสเตรเลียเป็นเวลาห้าปีทำให้การแต่งตั้งครั้งต่อ ๆ ไปได้รับการตัดสินใจโดยรัฐบาลทั้งสาม อย่างไรก็ตามในทางปฏิบัติออสเตรเลียใช้อำนาจในการบริหารเพียงอย่างเดียว  ในปีพ. ศ. 2491 คนงานเหมืองแร่ขี้ค้างคาวของจีนหยุดงานประท้วงเรื่องค่าจ้าง Eddie Wardผู้ดูแลระบบของนาอูรูได้กำหนดสถานการณ์ฉุกเฉินร่วมกับตำรวจพื้นเมืองและอาสาสมัครติดอาวุธของชาวบ้านและเจ้าหน้าที่ออสเตรเลียที่ถูกระดม กองกำลังนี้ใช้ปืนกลย่อยและอาวุธปืนอื่น ๆ เปิดฉากยิงคนงานชาวจีนเสียชีวิต 2 คนและบาดเจ็บอีกสิบหกคน คนงานราว 50 คนถูกจับกุมและสองคนในจำนวนนี้ถูกดาบปลายปืนถึงแก่ความตายขณะถูกควบคุมตัว ทหารที่ยิงดาบใส่นักโทษถูกตั้งข้อหา แต่ภายหลังพ้นโทษด้วยเหตุว่าบาดแผล "ได้รับโดยบังเอิญ"รัฐบาลของสหภาพโซเวียตและจีนได้ร้องเรียนอย่างเป็นทางการกับออสเตรเลียที่องค์การสหประชาชาติเกี่ยวกับเหตุการณ์นี้