เสือโคร่งเป็นเสือจากระดับประชากรของเสือไทกริสไทกริสช่ำชองที่มีถิ่นกำเนิดในทวีปอินเดีย มันถูกคุกคามโดยการรุกล้ำ  การสูญเสีย  และการกระจายตัวของที่อยู่อาศัย, และประมาณว่ามีประชากรน้อยกว่า 2,500 คนภายในปี 2011. ภูมิทัศน์อนุรักษ์เสือโคร่งไม่มีในช่วงนั้นถือว่าใหญ่พอที่จะรองรับประชากรที่มีประสิทธิภาพมากกว่า 250 บุคคลที่เป็นผู้ใหญ่  ประชากรเสือโคร่งของอินเดียประมาณ 1,706–1,909 คนในปี 2010 ภายในปี 2561 ประชากรเพิ่มขึ้นเป็นประมาณ 2,603–3,346 คน รอบ 440 เสือจะมีการประเมินในบังคลาเทศ , 163-253 เสือในเนปาลและ 103 เสือในภูฏานเสือคาดว่าจะมีอยู่ในชมพูทวีปตั้งแต่ปลาย ประมาณ 12,000 ถึง 16,500 ปี เสือโคร่งเบงกอลอันดับในหมู่แมวป่าที่ใหญ่ที่สุดมีชีวิตอยู่ในวันนี้ ก็ถือว่าเป็นของโลกที่เมกามีเสน่ห์ 

เป็นสัตว์ประจำชาติของทั้งอินเดียและบังคลาเทศเป็นที่รู้จักกันว่าเสือโคร่งเบงกอล อนุกรมวิธาน แมวไทกริสเป็นชื่อทางวิทยาศาสตร์มาใช้โดยใน 1758 สำหรับเสือ มันก็ด้อยสิทธิของสกุล โดยเรจินัลอินส์คอร์กในปี 1929 เบงกอลเป็นแบบดั้งเดิมประเภทท้องที่ของสายพันธุ์และชื่อช่ำชอง เสือเสือไทกริส ความถูกต้องของหลายชนิดย่อยเสือในทวีปเอเชียได้ถูกถามในปี 1999 เสือจากภูมิภาคต่าง ๆ แตกต่างกันเล็ก ๆ น้อย ๆ และการไหลของยีนระหว่างประชากรในพื้นที่เหล่านั้นจะถือว่ามีความเป็นไปได้ในช่วง ดังนั้นจึงเสนอให้รับรู้เพียงสองชนิดย่อยที่ถูกต้องคือในเอเชียแผ่นดินใหญ่และในมหานครหมู่เกาะซุนดาและอาจจะใน ชื่อช่ำชอง พีที ถือสอง ทางเหนือประกอบด้วยประชากรเสือไซบีเรียและแคสเปี้ยน

สูญพันธุ์และการใช้ชีวิตเสือประชากรในทวีปเอเชียได้รับการวิทยเพื่อพีที ไทกริสตั้งแต่การแก้ไขอนุกรมวิธานเฟลิดในปี 2560 ผลการวิเคราะห์ทางพันธุกรรมของตัวอย่างเสือ 32 ตัวบ่งชี้ว่าตัวอย่างเสือเบงกอลแบ่งออกเป็น ที่ แตกต่างจากตัวอย่างเสือไซบีเรีย  บรรพบุรุษทางพันธุกรรม เสือเบงกอลถูกกำหนดโดยไซต์นิวคลีโอไทด์ไมโตคอนเดรียที่ แตกต่างกันสามแห่งและอัลลีลเฉพาะ 12 ตัว รูปแบบของการแปรปรวนทางพันธุกรรมในเสือโคร่งเบงกอลสอดคล้องกับหลักฐานที่มาถึงอินเดียประมาณ 12,000 ปีก่อน ซึ่งสอดคล้องกับการขาดเสือฟอสซิลจากชมพูทวีปก่อนที่จะสาย และตัวตนของเสือจากศรีลังกาซึ่งถูกแยกออกจากทวีปโดยการเพิ่มขึ้นของระดับน้ำทะเลในช่วงต้นโฮโลซีน ลักษณะเฉพาะเสือโคร่งเบงกอลมีสีเหลืองถึงสีส้มอ่อนมีลายตั้งแต่สีน้ำตาลเข้มจนถึงสีดำ

สนับสนุนโดยallforbet

สล็อตออนไลน์

ท้องและส่วนภายในของแขนขาเป็นสีขาวและหางเป็นสีส้มพร้อมวงแหวนสีดำ เสือขาวเป็นด้อยกลายพันธุ์ของเสือซึ่งเป็นรายงานในป่าเป็นครั้งคราวในรัฐอัสสัมเบงกอลพิหารและโดยเฉพาะอย่างยิ่งจากอดีตรัฐวะ อย่างไรก็ตามไม่ควรเข้าใจผิดว่าเป็นโรคเผือก ในความเป็นจริงมีเพียงหนึ่งกรณีที่ได้รับการรับรองอย่างแท้จริงของเสือเผือกที่แท้จริงและไม่มีเสือดำยกเว้นความเป็นไปได้ที่จะมีตัวอย่างหนึ่งตายที่ตรวจสอบในจิตตะกองในปี 2389 ตัวผู้มีความยาวรวมเฉลี่ยอยู่ที่ 270 ถึง 310 ซม. 110 ถึง 120 นิ้ว รวมทั้งหางในขณะที่ตัวเมียมีความยาวเฉลี่ย 240 ถึง 265 ซม. 94 ถึง 104 นิ้วหางมีความยาว 85 ถึง 110 ซม. 33 ถึง 43 นิ้ว และโดยทั่วไปเสือมีความสูง 90 ถึง 110 ซม. 35 ถึง 43 นิ้ว ที่ไหล่ น้ำหนักของเพศชายมีตั้งแต่ 180 ถึง 258 กก. 397 ถึง 569 ปอนด์ ในขณะที่เพศเมียมีค่าตั้งแต่ 100 ถึง 160 กิโลกรัม 220 ถึง 350 ปอนด์  น้ำหนักที่บันทึกไว้ที่น้อยที่สุดสำหรับเสือโคร่งเบงกอลมาจากบังคลาเทศ ที่ซึ่งตัวเมียมีน้ำหนัก 75 ถึง 80 กิโลกรัม 165 ถึง 176

ปอนด์  เสือมีฟันที่แข็งแรงเป็นพิเศษ เขี้ยวมีขนาด 7.5 - 10 ซม. 3.0 ถึง 3.9 นิ้ว และยาวที่สุดในบรรดาแมวทุกตัว ความยาวสูงสุดของกะโหลกศีรษะของมันคือ 332 ถึง 376 มม. 13.1 ถึง 14.8 นิ้ว น้ำหนักตัว เสือโคร่งเบงกอลมีน้ำหนักมากถึง 325 กก. 717 ปอนด์ และมีความยาวศีรษะและลำตัวเท่ากับ 320 ซม. 130 นิ้ว นักวิทยาศาสตร์หลายคนชี้ให้เห็นว่าผู้ใหญ่เพศชายเสือเบงกอลจากTeraiในเนปาลและภูฏานและอัสสัมตราขั ณ ฑ์และรัฐเบงกอลตะวันตกในอินเดียเหนืออย่างต่อเนื่องบรรลุมากกว่า 227 กิโลกรัม

500 ปอนด์ของน้ำหนักตัว ผู้ใหญ่เพศชายเจ็ดคนที่ถูกจับในอุทยานแห่งชาติจิตวันช่วงต้นปี 1970 มีน้ำหนักเฉลี่ย 235 กิโลกรัม 518 ปอนด์ ตั้งแต่ 200 ถึง 261 กก.441 ถึง 575 ปอนด์ และเพศหญิง 140 กิโลกรัม 310 ปอนด ตั้งแต่ 116 ถึง 164 กก. 256 ถึง 362 ปอนด์ ดังนั้นเสือโคร่งเบงกอลจะแข่งขันกับเสือไซบีเรียในน้ำหนักเฉลี่ย นอกจากนี้บันทึกสำหรับความยาวที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของหัวกะโหลกเสือคือ "เหนือกระดูก" ความยาว 16.25 ใน 413 มม.; เสือนี้ถูกยิงในบริเวณใกล้เคียงของในภาคเหนือของอินเดีย 

สนับสนุนโดยallforbet

สล็อตออนไลน์

Link: คลิ๊กที่นี่