จอร์แดนใช้ชื่อมาจากแม่น้ำจอร์แดน ซึ่งเป็นเขตแดนทางตะวันตกเฉียงเหนือของประเทศ  ในขณะที่หลายทฤษฎีสำหรับที่มาของชื่อแม่น้ำที่ได้รับการเสนอก็เป็นไปได้มากที่สุดว่ามันมาจากยิวคำYaradความหมายว่า "สืบทอด" สะท้อนให้เห็นถึงลาดแม่น้ำ ของพื้นที่ที่ทำให้ขึ้นทันสมัยจอร์แดนอดีตเรียกว่าTransjordanความหมาย "ข้ามแม่น้ำจอร์แดน" ใช้เพื่อแสดงถึงดินแดนทางตะวันออกของแม่น้ำ พันธสัญญาเดิมหมายถึงพื้นที่ในขณะที่ "ด้านอื่น ๆ ของแม่น้ำจอร์แดน" พงศาวดารอาหรับยุคแรกที่อ้างถึงแม่น้ำเป็นAl-Urdunnสอดคล้องกับยิวแม่น้ำจอร์แดน  Jund Al-Urdunnเป็นเขตทหารรอบแม่น้ำในยุคอิสลามต้น ต่อมาในช่วงสงครามครูเสดในการเริ่มต้นของสหัสวรรษที่สองเป็นอำนาจก่อตั้งขึ้นในพื้นที่ภายใต้ชื่อของOultrejordain  ประวัติศาสตร์ บทความหลัก:

ประวัติศาสตร์จอร์แดน สมัยโบราณ 'Ain Ghazal รูปปั้น (ค. 7250 BC) ของกรุงอัมมานคือบางส่วนของรูปปั้นที่เก่าแก่ที่สุดของมนุษย์เคยพบ หลักฐานที่เก่าแก่ที่สุดของการอยู่อาศัยhominidในจอร์แดนมีอายุอย่างน้อย 200,000 ปี จอร์แดนรวยในยุคหิน (ถึง 20,000 ปีที่แล้ว) ยังคงอยู่เนื่องจากที่ตั้งอยู่ในลิแวนต์ที่การขยายตัวของ hominids ออกจากแอฟริกามาบรรจบกัน สภาพแวดล้อมทะเลสาบที่ผ่านมาดึงดูด hominids ที่แตกต่างกันและยังมีเครื่องมืออีกหลายชิ้นที่ถูกค้นพบในช่วงนี้ หลักฐานที่เก่าแก่ที่สุดของโลกในด้านการทำขนมปังพบได้ในแหล่งNatufianอายุ 14,500 ปีในทะเลทรายทางตะวันออกเฉียงเหนือของจอร์แดน การเปลี่ยนแปลงจากนักล่า - ผู้รวบรวมเพื่อสร้างหมู่บ้านเกษตรกรรมที่มีประชากรจำนวนมากเกิดขึ้นในช่วงยุคหินใหม่ (10,000–4,500 BC) 'Ain Ghazalหนึ่งหมู่บ้านดังกล่าวตั้งอยู่ในวันนี้ทางตะวัออกของกรุงอัมมานเป็นหนึ่งในที่ใหญ่ที่สุดที่รู้จักกัน

สนับสนุนบทความโดย lucaclub88

เว็บ บา คาร่า ที่ดีที่สุด

ในยุคก่อนประวัติศาสตร์การตั้งถิ่นฐานในตะวันออกใกล้ นับสิบรูปปั้นปูนปลาสเตอร์ของรูปแบบของมนุษย์ออกเดทกับ 7250 ปีก่อนคริสตกาลหรือก่อนหน้าถูกเปิดออกและมีพวกเขาอยู่ในหมู่ที่เก่าแก่ที่สุดเท่าที่เคยพบ อื่น ๆ กว่าปกติChalcolithic (4500-3600 BC) หมู่บ้านเช่นTulaylet Ghassulในหุบเขาจอร์แดน , ชุดของเปลือกหินวงกลมในทะเลทรายบะซอลต์ตะวันออกซึ่งจุดประสงค์ยังคงไม่แน่นอน - มีนักโบราณคดีงงงัน  Mesha Steleบันทึกสง่าราศีของเมชากษัตริย์แห่งโมอับ เมืองที่มีป้อมปราการและใจกลางเมืองเกิดขึ้นเป็นครั้งแรกในภาคใต้ของลิแวนต์ในช่วงยุคสำริด (3600–1200 BC) วดีเฟย์หนานกลายเป็นศูนย์กลางของการสกัดทองแดงซึ่งถูกนำไปใช้ประโยชน์อย่างกว้างขวางในการผลิตทองแดง การค้าและการเคลื่อนไหวของผู้คนในตะวันออกกลาง

ที่ยอดแหลมการแพร่กระจายและการปรับปรุงอารยธรรม หมู่บ้านใน Transjordan ขยายตัวอย่างรวดเร็วในพื้นที่ที่มีแหล่งน้ำที่เชื่อถือได้และพื้นที่เกษตรกรรม ชาวอียิปต์โบราณขยายไปสู่ลิแวนต์และควบคุมฝั่งแม่น้ำจอร์แดนทั้งสอง ในช่วงยุคเหล็ก (1200–332 BC) หลังจากการถอนตัวของชาวอียิปต์ Transjordan เป็นบ้านของอัมโมน , เอโดมและโมอับ พวกเขาพูดภาษาเซมิติกของกลุ่มชาวคานาอันและถือว่าเป็นอาณาจักรของเผ่ามากกว่ารัฐแอมมันตั้งอยู่ในที่ราบสูงอัมมาน; โมอับในที่ราบสูงทางตะวันออกของทะเลเดดซี และเอโดมในพื้นที่โดยรอบวดีอาราบาลงมาทางใต้ อาณาจักร Transjordanian แห่ง Ammon, Edom และ Moab ขัดแย้งอย่างต่อเนื่องกับอาณาจักรฮีบรูของอิสราเอลและยูดาห์ที่อยู่ใกล้เคียงซึ่งตั้งอยู่ทางตะวันตกของแม่น้ำจอร์แดน

หนึ่งบันทึกนี้เป็นMesha Steleสร้างขึ้นโดยกษัตริย์โมอับMeshaใน 840 ปีก่อนคริสตกาลที่เขาระเบิดตัวเองสำหรับการก่อสร้างโครงการที่เขาเริ่มในโมอับและเอกราชสง่าราศีและชัยชนะของเขากับอิสราเอลstele ถือเป็นหนึ่งในบัญชีโดยตรงที่สำคัญที่สุดของประวัติศาสตร์พระคัมภีร์ ประมาณ 700 ปีก่อนคริสตกาลราชอาณาจักรได้ประโยชน์จากการค้าระหว่างซีเรียและอาระเบียเมื่อจักรวรรดิแอสซีเรียควบคุมเลแวนต์มากขึ้น ชาวบาบิโลเนียนเข้ายึดครองจักรวรรดิหลังจากการล่มสลายในปี 627 ปีก่อนคริสตกาล แม้ว่าราชอาณาจักรสนับสนุนชาวบาบิโลนกับยูดาห์ใน 597 BC กระสอบเยรูซาเล็มพวกเขาก่อกบฎต่อต้านพวกเขาทศวรรษต่อมา ราชอาณาจักรถูกลดเหลือเป็นข้าราชบริพารซึ่งพวกเขายังคงอยู่ภายใต้จักรวรรดิเปอร์เซียและกรีก โดยจุดเริ่มต้นของการปกครองของโรมันประมาณ 63 ปีก่อนคริสตกาลอาณาจักรแห่งแอมัน, เอโดมและโมอับได้สูญเสียอัตลักษณ์ที่แตกต่างกันไปและหลอมรวมเข้ากับวัฒนธรรมโรมัน 

Link: คลิ๊กที่นี่